Pierre Viénot 
Pierre Viénot (1897-1944), geboren te Clermont (Oise), die met Andrée Mayrisch in 1929 zal 
huwen, is in het begin van de jaren ‘20 civiel kabinetsattaché bij Maarschalk Lyautey, in Ma- 
rokko. Van 1926 tot 1930 leidt hij het Berlijns bureau van het Frans-Duits comité. Terug in 
Frankrijk wordt hij als afgevaardigde van Rocroi gekozen. Léon Blum maakt hem tot onder- 
staatssecretaris bij Buitenlandse Zaken in de regering van het Volksfront. In 1940, bij de 
Wapenstilstand, vertrekt hij naar Noord-Afrika, waar hij de strijd voortzet. Bij zijn terug- 
komst in Frankrijk wordt hij door de Vichyregering aangehouden en veroordeeld tot acht 
jaar voorwaardelijk. In 1943 voegt hij zich in Londen bij generaal de Gaulle, die hem tot ge- 
zant van het vrije Frankrijk bij de Britse regering benoemt. Hij sterft bij de naderende Bevrij- 
ding. 
Andrée Viénot-Mayrisch 
De enige dochter van het gezin Mayrisch, Andrée (1901-1976), kwam zeer vroeg in aanra- 
king met de arbeiderswereld en voelde zich sedert haar jeugd, aangetrokken door de socialis- 
tische gedachte. Het internationaal milieu te Colpach stelde haar in staat, op een hoog peil, 
de grote politieke problemen te kennen. In 1929 huwt ze met Pierre Viénot, die ze te Pon- 
tigny had ontmoet en wiens discrete medewerkster ze was geworden. Na de tweede Wereld- 
oorlog wordt ze als afgevaardigde voor de Ardennen gekozen en tweemaal tot onderstaatsse- 
cretaris benoemd. Gedurende een twintigtal jaren (1945-64) oefent ze de functie van alge- 
meen raadslid voor het kanton Rocroi uit. Van 1953 tot aan haar dood is ze burgemeester 
van Rocroi.