34 
MuseoMag   N°IV 2024 
© 
natalia 
sanchez 
De Schräiner Biver: “Wann Dir lo an d’Bett gitt, an Dir leet Iech… da weess ech net op Dir nach eng Kéier erwächt!” 
“LEET IECH NIMOOLS AN D’BETT!” 
Eng Taass Téi mam… Schräiner Biver 
Ech hu mech schonn oft gefrot wéi dat wier en 
direkten Abléck an d’Geschicht ze kréien, einfach 
d’Leit aus der Zäit froen ze kënnen a sech net just 
op Bicher an Artikele bezéien ze mussen. Genau 
déi Éier hat ech dëse Summer: en direkten a ganz 
éierlechen Interview mam Schräiner Biver bei 
enger Taass Téi. 
Gudde Moie Schräiner Biver! Ech hunn Iech an 
Ärem Schlof erwächt… dat deet mir fuerchtbar 
leed… Wéi geet et Iech? 
O jo, Donneschdes Mueres ass deen Dag wou ech 
kann ausschlofen… Bon, ech hätt léiwer geschlof, 
mee ech verkraaften et. 
Mir hunn héieren, Dir hutt sou eng schéi 
Melodiichen gesongen, ass dat e bestëmmte 
Lidd, oder just dat wat Iech an de Kapp kënnt, 
Moies fréi beim Fäerdegmaachen? 
T‘ass bal ëmmer déi Nämmlecht… [laacht verleeën] 
.. wann ech Pippi maache ginn, kënnt déi mir sou an 
de Kapp. An dann huelen ech jo mäi Pottschamp do, 
also pot de chambre, an da geheien ech deen zur 
Fënster raus. 
O! Ass dat da schonn engem op de Kapp gefall? 
Nee, nee, nee, ech passe gutt op. Also Dir musst do 
och oppassen. Dir hutt jo wuel schonn héiere vun 
dem neie Gesetz? Wann een nëmmen eng Drëps 
op d’Schong kritt, da kann een e Steen huelen