19 
N°III 2024   MuseoMag 
en eegent Kapitel méi Opschloss doriwwer gëtt. 
D’Materialtechnik confirméiert eis dem Kënschtler 
seng ënnerlech Konflikter an Ausernanersetzunge 
mat senge Kreatiounen. 
D’raimlech Envergure vum Projet – an de Kutter- 
Säll – huet eis erlaabt d’Präsentatioun op eng al- 
ternativ Aart a Weis unzegoen. Nohaltegkeet an der 
Kultur ass eppes mat deem mir eis als Musée och 
aktiv ausernee setze wëllen. Verschidde vun eise 
Missioune sinn d’office an eng nohalteg Demarche 
ageschriwwen: selektiv sammelen a fir d’Zukunft 
bewaren souwéi eng Educatiouns- an Integratiouns- 
roll. Dës reie sech deelweis schonns an déi 17 
Nohaltegkeetsziler vun den UNO an. Als ëffentlech 
Institutioun spille mir eng aktiv Roll an der Gesell- 
schaft déi e positiven Impakt bewierke kann an 
droen d‘Responsabilitéit vum Ureeger als National- 
musée (Zil n° 4: eng héichwäerteg Bildung). 
REFUSE-REPURPOSE 
Eng responsabel Consommatioun a Productioun (Zil 
n° 12) vun eisem Projet ass iwwert de Prinzip vu 
Refuse-reduce-reuse-repurpose-recycle gelaf: Mir 
hu bewosst op extern Prête vu wäit hier verzicht och 
wann se pertinent fir eisen Narrativ gewiescht wären. 
Dës Ausstellung war och d’Occasioun fir en neien 
Apakmodell ze teste mat komplett weiderverwäert- 
bare Materialien. Fir d’Szenografie hu mir eis deci- 
déiert déi blo Mauere vun der Unger-Ausstellung 
weiderzebenotzen, an och al Elementer aus aneren 
Expoen ze recuperéieren. 
D’Vitrinnen, Kaderen a Sockelen si schonns méi 
laang standardiséiert fir eng einfach Réutilisatioun. 
Och d’Ausstellungstexter op Stoff wäerten entweder 
an aneren szenografeschen Installatiounen oder als 
upgecycled Artikelen an eisem Muséesshop eng 
Weiderverwendung fannen. De Reschtoffall wäert 
schlussendlech no der Ausstellung recycléiert ginn. 
Well schonns sou vill iwwert de Kutter a säi Wierk 
geschriwwe gouf, hu mir dann och op en neie 
Katalog verzicht. Méi grouss Karteller kontextuali- 
séiere verschidde Wierker an erlaben dem Visiteur 
trotzdeem méi déif an de Sujet anzetauchen. 
Weider Moossname fir de Klimaschutz (Zil n° 13) 
si mir schonns d’lescht Joer am Wanter ugaan- 
gen. Mir sinn 2 Grad mat der Temperatur am Musée 
rofgaang fir Heizung a Klimatisatioun ze spueren. 
Mëttlerweil si mir och schonns wäitleefeg op Led- 
Luuchten ëmgestigen. Ausserdeem fänkt eis Botz- 
equipe réischt um 8 Auer mat schaffen un, och wann 
dat heescht, datt si dann nach amgaang si wann 
de Musée bis op ass. Mee sou spuere mer all Dag 
zwou Stonne Beliichtung. 
Obwuel eise Musée nach keen niddergeschriwwent 
Nohaltegkeetskonzept huet, si mer amgaang op 
verschiddenen Niveaue Projeten auszeschaffen, déi 
alternativ Richtunge ginn. Oft ass dat e Léierprozess 
vun trial and error bis datt e Konzept kann imple- 
mentéiert ginn. Ausserdeem ass eng intern an extern 
Kommunikatioun a Collaboratioun gefrot fir sou vill 
wéi méiglech Leit an Institutiounen am Kultursecteur 
anzebannen an de néidegen Austausch ze fërderen. 
Lis Hausemer a Muriel Prieur 
Dem Kutter seng Gesiichter 
Nei Facettë vun eiser Sammlung 
bis zum 01.09.2024 
am Nationalmusée um Fëschmaart