zeer dat ze verklaart : „Ze is onvergetelijk, omdat ze uniek was : de laatste Europeaanse met 
grote stijl, zowel tussen de twee oorlogen als daarna, ja, tot haar dood”. 
„Ofschoon schatrijk, vertelt Annette Kolb, veroorloofde zij zichzelf weinig luxe. Het enige 
werkelijk weelderige vertrek in haar kasteel van Colpach was de bibliotheek, die bijna de 
volledige linkervleugel van de eerste verdieping innam”. 
Ji 
Het ,Théâtre du Vieux-Colombier” te Parijs 
De vriendschappelijke betrekkingen die Mevr. Mayrisch met Mevr. van Rysselberghe en 
André Gide onderhield brachten haar dikwijls naar Parijs waar ze de voornaamste medewer- 
kers van La Nouvelle Revue Française ontmoet. Onder hen, Jacques Copeau (1879-1949), 
oprichter van het Théâtre du Vieux-Colombier in 1913, dat ze met geld ondersteunt. 
W Genève, zondag 28 mei 1919. 
Te Champal, in het Hotel Beau séjour, met grote ontroering, Mevrouw Mayrisch teruggezien, 
herstellend van een lange ziekte. Nauwelijks verouderd, een beetje bleker, een beetje grijzer, 
maar dezelfde silhouet, haar trotse houding, wanneer zij op mij toekomt onder de grote 
kastanjebomen, in haar zwart satijnen kleed, haar panama schuin op het hoofd, terwijl ik van 
ver met mijn hoed naar haar wuif. Wanneer ik haar hand kus, wellen de tranen op in mijn 
ogen en is een ogenblik mijn adem als afgesneden. Ik zie de dagen terug van Pontigny, de 
uitstap naar Vézelay .. ”. 
Onuitgegeven dagboek van Jacques Copeau — Publikatie in voorbereiding door Claude Sicard bij de Éditions 
Gallimard, Parijs 
Het ,Théâtre du Marais” te Brussel 
Het Théâtre du Marais, dat Jules Delacre (1882-1945) in 1922 te Brussel opent, wordt vanaf 
het begin door het gezin Mayrisch gesteund. In 1922 nodigt Arbed het te Luxemburg uit 
opdat het een voorstelling zou geven ter gelegenheid van de opening van zijn nieuwe sociale 
zetel.